Ад любай Ясельды ў Сусвет

Мікола ПАНАСЮК*

Кніжны скарб, а ў ім – эпоха

З нагоды выхаду першага тома
збору твораў Яўгеніі Янішчыц

Ад болю сэрца зашчымела,

Слязінка капнула з вачэй.

О, час імклівы, ачумелы –

Бяжыць шпарчэй, усё шпарчэй.

Том першы – нібы дар ад Бога,

А кожны твор – як Жэнін след,

Якім пазначана дарога

Ад любай Ясельды ў Сусвет.

Такой яшчэ не клаў ніколі

Ніхто ў палескай старане,

Музей у сельскай роднай школе

Збірае творцаў, як ранней.

Бо кніжны скарб, а ў ім – эпоха,

Усяго у некальких тамах.

Тут наша радасць, боль, трывога,

Ды крылаў ластаўкі размах.

22.10.2016 г.

***

Памяці Жэні Янішчыц

У родны кут вяртаецца вясна,

У вёсках зноў – сапраўдны рай.

Адна-адзіная сасна –

Мая на ўвесь палескі край.

Яе ў юнацтве пасадзіў

Ля хаты бацькавай вясной.

Як шмат на свеце розных дзіў,

Ды гэта толькі тут, са мной.

Сасна спакою не дае,

Кладзе мой роздум у радкі:

Чытаю, Жэня, я твае

Усе пісьмы з Ясельды-ракі.

У кожным з іх – жаданы верш

Пра родны край, птушыны спеў.

Чытаў яго радкі найперш,

З табой сустрэцца не паспеў.

Сасна ж – як першы напамін

Пра нашы школьныя гады,

А побач шэпча мне язмін:

“Згубіў ты Жэню назаўжды”.

02.10.2015 г.

Вось яна, запаветная сасна, якую аўтар
гэтых радкоў пасадзіў у гонар светлай
памяці Яугеніі Янішчыц.
Знайшліся, аднак, «дабрадзеі»,
якія хацелі зрэзаць дрэва на дровы

***

Велясніца, Велясніца,

Будзеш ты нам доўга сніцца,

Як і Рудка і Парэчча –

Жэнін край – зямля міжрэчча.

Гэты кут вятрам не знішчыць –

Любы ён радком Янішчыц,

I той, хто тут навек спачыне,

Жыццём аддзякуе Айчыне!

__________________________________

* Панасюк, М.В. /Падборка вершаў “Ад любай Ясельды ў Сусвет” пра жыццёвы шлях i творчасць Яўгеніі Янішчыц /Мікола Панасюк/ Том 2. Выд. “Беларуская навука” – 2017. С 427-428.