Да 70-годдзя з Дня нараджэння Яўгеніі Янішчыц

Фотоэтюд

Дениса БУСЛЁНКА

Для мяне ты проста Жэня…

Для мяне ты проста Жэня

І таварышка з глыбінкі.

Ў знак твайго Дня нараджэння

Пасадзіў я дзве рабінкі.

Хай іх ветрычак калыша,

Абуджае мне ўспаміны…

Жаль, насустрач ты не выйшла, –

Я ж прыйшоў на імяніны.

Шлях абрала ты да сонца,

Скарб пакінула багаты.                   

Прызнаюся як сяброўцы:

Слаўлю я твае ўсе даты.

                                             Мікола Панасюк

             

Стоп-кадр

Очень жаль, что Евгения Янищиц не сможет приехать на свое 70-летие со дня рождения (1948-1988), но, увы, время не остановишь, не вернешь. У каждого своя судьба. Обо всем этом читайте в книге Зинаиды Дудзюк “Пара высокага сонца”.

Менавіта на роднай сядзібе Мікола Панасюк пасадзіў сасну ў знак памяці Яўгеніі Янішчыц, з якой перапісваўся ў школьныя гады.

Подготовила к печати
Светлана РУМЯНЦЕВА