Гарыць тут вогнішча жыцця…

понедельник, 17 октября 2016 г.

Гарыць тут вогнішча жыцця…

Туристический усадебно-парковый комплекс
«Панскі маёнтак Сула» – возрожденная усадьба XVIII столетия

Кукуе тут вясной зязюля,

Буслы вяртаюцца здалёк

Сюды, дзе нас чакае Сула,

Гамоніць ціха ручаёк.

З вякоў мінулых парк-сядзіба

Шануе рэчкі берагі,

Напэўна тут я не хадзіў бы,

Калі б не кут наш дарагі.

Прыцішыў крок. Стагоддзяў тупат

Пачуў я раптам ля варот,

Пад гэтым небам, кронай дуба

Мацнее наш славянскі род.

З эпохі Рэчы Паспалітай

Гарыць тут вогнішча жыцця,

Бо на зямлі крывёй палітай –

Цяпер яго ў вякі працяг.

Тут богі продкаў ды абрады

Навідавоку, сярод нас,

I нават камень “Старац” рады

Паклікаць талент на Парнас.

Яму ты нізка пакланіся,

Той камень, нібы чараўнік,

Бо ўсё, што ўверсе дый унізе,

То наша моц, то карані…

Яшчэ і памяць не заснула,

Яна жыве і будзе жыць.

Тутэйшым людам, рэчкай Сулай

Мы будзем вечна даражыць.

***

О, які незабыўны дзень, 14 кастрычніка 2016 года, калі разам з членам-карэспандэнтам Нацыянальнай Акадэміі Рэспублікі Беларусь, доктарам эканамічных навук, прафесарам Аляксеем Скакуном, а таксама вучонымі Беларусі, Расіі, Казахстана, Украіны ды Польшчы завітаў у сядзібна-паркавы комплекс “Панскі маёнтак Сула” у Дзяржынскім раёне ў Целяшэвічах. Бо тое, што зрабіў за дзесяць год аўтар ідэі ды праекта Андрэй Запольскі, выклікае толькі пачуццё гонару за нашу Беларусь, яе працавіты ды гасцінны люд, надзейных братоў-славян. А разам з імі, вядома ж, прыемна радавацца за нашы агульныя здабыткі, веру ў будучае. Аб тым жа – верш аўтара гэтых “Гарыць тут вогнішча жыцця”, напісаны неўзабаве пасля вяртання з казачнага падарожжа.