Час, падзеі, людзі

Наша фотапанарама

Тут жылі мы ўсе раней,

Да слёз – прыемны успамін.

Бывае, сэрца час кране,

Ля хаты бацькавай – язмін.

  Карміла нас усіх зямля,

Бо шанавалі родны кут.

Сюды вярталіся здаля

Дзяды, бацькі, сыны на груд…

 

 Грудкі ляжалі між балот,

Духмяніў іх заўжды аір.

Як свята – важкі намалот,

Жыццё бурлівае – як вір.

Людзей калісь калгас яднаў,

Цяпер у роспачы зямля,

Бо ўжо з ніводнага акна

Не кіне позірк немаўля.

Да друку падрыхтаваў
Аляксандр ПАНАСЮК (фота)